कोरोनाच्या अवकृपेमुळे अनेक नागरिक घरात अडकून पडले आहेत. लॉकडाऊन नावाचे दु:स्वप्न मधूनच भंगते आणि पुन्हा गडद होते. याचा पुरुषमंडळींवर विशेष परिणाम झाला आहे. घराबाहेर पडणे शक्मय नसल्याने ‘वर्क फ्रॉम होम’ नावाची नवी संस्कृती उदयाला आली आहे. नोकरदार घरात बसूनच आंतरजालाच्या सहाय्याने कचेरीचे काम करीत आहेत. हॉटेलात जाण्याऐवजी तमाम पती पत्नी आपापल्या आवडीचे पदार्थ घरीच बनवून-रांधून खाऊ लागले आहेत. आटपाट नगरातल्या लोकांनी काही ऊर्जाबचत करणाऱया पाककृती शोधून काढल्या आहेत. पण त्या पाककृती फक्त त्यांच्याच देशात करता येतात. आपल्या देशात नाही. आपण फक्त वाचून आनंद घ्यायचा-
बासुंदी मोठय़ा पातेल्यात दूध ओतावे. हव्या त्या प्रमाणात साखर मिसळावी. मग टीव्हीवर कौटुंबिक रडारड असलेली मालिका लावून समोर पातेले ठेवावे. रडगाण्यांच्या मंद आचेवर दूध आटू लागेल. बबडय़ा, ब्रह्मे, सौंदर्या वगैरे पात्रे ओरडू लागली तर त्यांच्या आवाजाने दूध उतू जाऊ नये म्हणून मोठा डाव घेऊन हलवत रहावे. साधारणपणे दोन मालिकांचे एपिसोड झाले की बासुंदी तयार होऊ शकते.
सायट्रिक ऍसिड वगैरे न वापरता रसगुल्ले कोणतीही वृत्तवाहिनी लावावी. तिच्यासमोर दुधाचे पातेले ठेवावे. बातम्या सांगताना वार्ताहरसुंदरी अचानक ओरडेल, ‘आता एक मोठी ब्रेकिंग न्यूज येत आहे.’ तिच्या किंचाळण्याने दूध दचकून फाटेल. मग पुढील कृती नेहमीप्रमाणे.
भाजलेले शेंगदाणे घरात बसून काम करता करता किंवा ‘सायंकालीन सवयींचे’ संगोपन करताना पूरक अन्न म्हणून भाजलेले शेंगदाणे कोणाला आवडत नाहीत बरे? पण ते भाजणे आणि त्याची फोलपटे काढणे याचा अनेकांना कंटाळा येतो. अशांसाठी ही पाककृती एक मोठा डबा घ्यावा. तो अर्धा किंवा त्याहून कमी भरेल इतके कच्चे शेंगदाणे घ्यावेत. डब्यात शेंगदाणे ठेवून झाकण लावावे आणि टीव्हीसमोर ठेवून इंग्रजीत किंचाळणाऱया अँकरची वाहिनी लावावी. आधी व्हॉल्युम थोडा कमी ठेवावा. नाहीतर डब्याचे झाकण हवेत उडून शेंगदाणे खाली सांडतील. व्हॉल्युम हळू हळू वाढवत न्यावा. शेंगदाणे आतल्या आत भाजले जातील. भाजले गेले की पंधरा सेकंद व्हॉल्युम फुल्ल करावा. म्हणजे डबा जोरजोरात थरथरू लागेल आणि शेंगदाण्यांची साले मोकळी होतील. टीव्ही बंद करावा. डबा गार झाला की झाकण काढून दाणे वेगळे करावेत आणि त्यांचा आनंद घ्यावा.