अधूनमधून पडत असलेल्या पावसामुळे अधिक नुकसान : गिऱहाईकांचाही भिजलेल्या विटा घेण्यास साफ नकार
वार्ताहर / धामणे
देसूर (ता. बेळगाव) येथील 75 टक्के लोक वीट व्यावसायिक असून या व्यवसायामुळे नागरिकांना रोजंदारी उपलब्ध होत आहे. त्यामुळे युवकांपासून वयोवृद्धापर्यंत या वीट व्यवसायात मग्न असतात. वीट व्यवसाय प्रतिवर्षी डिसेंबर ते मे महिना अखेर म्हणजे 6 महिने हा व्यवसाय जोरात सुरू असतो. त्यामुळे येथील नागरिकांच्या रोजंदारीत चांगली भर पडत असते. परंतु यंदा डिसेंबर महिन्याच्या म्हणजे वीट व्यवसायाच्या सुरुवातीपासून ते मे महिन्यापर्यंत अधूनमधून मोठय़ा पाऊस झाल्याने येथील वीट व्यावसायिकांना मोठा आर्थिक फटका बसला असून वीट व्यवसाय कमी आणि आर्थिक खर्च जास्त झाला असल्याचे येथील वीट व्यवसाय धारकांकडून सांगण्यात आले.
यंदा वीट काढण्याचे काम चालू झाल्यापासून कामाचा सीझन बंद करण्यापर्यंत वारंवार पाऊस पडल्याने काढलेल्या कच्च्या विटा पावसाने विरघळून खराब झाल्या. पण कामगारांची मजुरी मात्र मोजावी लागली. त्यामुळे आर्थिक फटका अधिक बसला. त्यातूनही भट्टी चालू असताना मुसळधार पाऊस पडून गावातील अनेक वीट व्यावसायिकांच्या भट्टय़ा खराब होऊन मोठा फटका बसला असून भट्टी तीन ते पाच लाख विटांची लावलेली असते. या भट्टय़ा पेटत असतानाच दोनवेळा मोठा पाऊस झाल्याने प्रत्येक व्यावसायिकाला लाखो रुपयांचे नुकसान झाले. आता विटा मागविलेले गिऱहाईक विटा पावसाने खराब झाल्याची तक्रार करत विटा कमी भावाने मागतात. त्यामुळे यंदा वीट व्यावसायिक मेटाकुटीला आला आहे.
1 लाख विटांची भट्टी लावून भाजण्यासाठी 32 टन लाकूड लागते. लाकडाचा तुटवडा पडल्याने लाकडाचा दर यावर्षी वाढला असून 5000 रुपये टन झाला आहे. एक हजार वीट बनविण्यासाठी कामगारांना 1400 ते 1500 रुपये मजुरी मोजावी लागते. विटांची माती प्रति टिप्परला 1500 रु. खर्च येतो. एका टिप्पर मातीला 3000 वीट तयार होतात. त्याचप्रमाणे भट्टीला भाताचा कोंडा, विटा अडकणारे कामगार, भट्टी लावणारे कामगार असा फार खर्च या व्यवसायात लागत असल्याचे येथील वीट व्यवसाय धारकांकडून सांगण्यात आले.
कोरोनाच्या प्रादुर्भावामुळे शासनाने लॉकडाऊन लादून सर्व व्यवहार बंद झाले. त्यामुळे वाहतूक बंद झाली असल्याने वीट वाहतूक करणे कठीण होऊन तयार झालेल्या विटा तशाच शिल्लक पडून आहेत. त्यामुळे मिळणारी तुटपुंजी रक्कमही लॉकडाऊनमुळे वाया गेली आहे.