गणेश, मातृका देवी, दुर्गा यांच्या कोपाने इकडे वऱहाडी मंडळीची दाणादाण उडाली होती. तिकडे कृष्ण व इतर मंडळी वऱहाडाची वाट पाहत होते.
कृष्णासी लग्नाची अति गोडी । म्हणे कां न येती द्वारकेचे वऱहाडी ।
मार्गी कांही पडली आडी । दूत तांतडी पाठविले ।
दूत सांगती श्रीहरी । वऱहाडणींसी लागली शारी ।
खटखटां वाजती दांतोरी । रथीं कुंजरिं न बैसवे ।
बहुतां जाली विषूचिका । गाडे नि:शेष सोडले देखा ।
तुटी जाली रथांचे आंखां । घोडे देखा पांगुळले ।
कृष्ण कृष्ण म्हणे अबला मूर्ख । उपहासिले विनायका ।
क्षोभल्या महामातृका । दुर्गा देखा कोपली ।
कृष्णें स्तविला विनायक । दिधले साखरेचे मोदक।
सुखिया जाला गणनायक । विघ्नें देख निवारिली।
सुखसेवया कुंकुमरेखा । कृष्णें पूजिली अंबिका ।
सन्मानूनि महामातृका । मंडपीं देखा स्थापिल्या ।
वऱहाड का येत नाही म्हणून कृष्णाने दूत पाठविले. दूतांनी येऊन घडलेला सारा वृत्तांत सांगितला. कृष्ण म्हणाला-त्या वऱहाडणी मूर्ख आहेत. त्यांनी गणेश व मातृकांची चेष्टा केली. त्यामुळे ते प्रक्षुब्ध झाले व हे अरिष्ट आले. मग कृष्णाने गणेशाचे स्तवन व पूजन केले. त्याला साखरेच्या मोदकाचा नैवेद्य दाखविला. मग अंबिकेचे व महामातृकांचे पूजन केले. सर्व देवता प्रसन्न झाल्या. सर्व विघ्ने नाहीशी झाली.
वऱहाड पातलें गजरें । वाजती नाना परीचीं तुरें ।
नरनारी अलंकारें । केले साजिरे रथ गज ।
श्रीकृष्णाची जे निजजननी । देवकी बैसली सुखासनीं ।
करवली सुभद्रा बहिणी । गजारोहिणीं मिरवती ।
ज्ये÷ बंधूची जे राणी । रेवती कृष्णाची वोहिणी ।
यादवांच्या वऱहाडिणी । अनर्घ्य लेणी लेइल्या ।
उग्रसेन वसुदेवासमान । दोघां एकसारखाचि मान।
वऱहाड दाटलें संपूर्ण । भेरी निशाणें गर्जती ।
दोहीं मंडपीं झाली प्रति÷ा । होम दिधला हव्यवाटा।
द्विज पूजिले बरविया नि÷ा । वस्त्रें ज्ये÷ा अर्पिलीं।
आइती केली शुद्धमती। भीमकें आणिली सेवती।
नोवरा अभ्यंतरिं श्रीपती। यादवपंक्ती बैसल्या ।
विघ्ने नष्ट झाल्यावर वऱहाड पुढे निघाले. विविध मंगल वाद्ये वाजू लागली. नाना अलंकारांनी सजवलेल्या रथ, हत्ती व गाडे यांवर बसून नाना अलंकार घातलेली वऱहाडी मंडळी लग्नमंडपाकडे पोहोचली. कृष्णाची जननी देवकी जणू सुखासनी बसली होती. कृष्णाची बहीण करवली सुभद्रा हत्तीवरून मिरवत होती. बलरामाची पत्नी, कृष्णाची वहिनी रेवती व यादव स्त्रीयांनी अनेक रत्नांचे अलंकार घातले होते. यादवांचा राजा उग्रसेन व कृष्णपिता वसुदेव दोघांचाही भीष्मकाने सारखाच सन्मान केला. वधू व वर या दोन्ही बाजूंच्या मंडपात देवतांची प्राणप्रति÷ा करण्यात आली. देवतांचे पूजन, पुण्याहवाचन, ज्ये÷ांचा सत्कार व पूजन इत्यादी विधी करण्यात आले. मग शुद्धमती राणीने आरती केली. नवरदेव कृष्णासह सन्मानपूर्वक यादवांची पंगत बसवली.
Ad. देवदत्त परुळेकर