कोसलनरेश नग्नाजित कृष्णाची पूजा करत होता त्यावेळी त्याच्या अंतःपुरातील स्त्रिया गवाक्षातून ते दृष्य पाहत होत्या. त्या स्त्रियांमध्ये राजकन्या सत्या देखील होती. कृष्णाच्या लावण्यतेजापुढे कोटी मदनाचे तेजही फिके पडले असते.
ठाणमाण रूपलावण्य । सस्मित ईक्षण मृदुभाषण।
देखोनि नाग्नजितीचें मन । कृष्णीं रंगोन राहिलें ।
साखरेवरूनि नुडे माशी । तैसी टकमक डोळय़ांसी।
कृष्णस्वरूपें केली पिशी । तेंचि नृपासी शुक सांगे।
कृष्णाचे नीट नेटके सौंदर्य, सहज स्मित करित मृदु बोलणे पाहून नाग्नजिती म्हणजेच सत्याचे मन कृष्णाच्या रंगात रंगले. साखरेवरून जशी माशी उठत नाही तसे तिचे डोळे कृष्ण रुपावर जडले. कृष्णाला पाहून ती पिशी झाली, असे महामुनी शुकदेव परिक्षिती राजाला सांगतात.
जैसा इच्छित होती मनीं । त्याहूनि वरि÷ कोटिगुणीं । भर्ता देखूनि नृपनंदिनी । मन्मथबाणीं भेदियली । आवडिऐसा प्रिय संमत । आपण होऊनि जाला प्राप्त । त्यातें नृपदुहितेचें चित्त । जालें आसक्त सर्वस्वें ।जो कां रमेचा रमणीय भर्ता। तो वर विलोकूनि नरेंद्रदुहिता । मानसें वश जाली तत्सुरता। चिंती चित्तामाजिवडी ।दैवें मज हा हो कां पति । माझ्या अनेक व्रतसंपत्ति । अमळआशीर्वादांची प्राप्ती। तेणें श्रीपति वर लाभो ।दृढव्रतें म्यां वरिला मनीं । तो परमात्मा मज ये क्षणीं ।
फलद हो हा वर योजुनी । नृपनंदिनी हें वांच्छी ।
आपण आपल्याला जसा वर हवा अशी इच्छा करीत होते त्याच्यापेक्षा शतपटीने हा सुंदर आहे, असे तिने जाणले. मदनबाणाने तिचे चित्त भेदले. कृष्णाकडे पाहून ती मनोमन म्हणू लागली-जर मी व्रतांचे पालन करून यांचेच चिंतन केले असेन, तर हेच माझे पती व्हावेत आणि यांनी ही माझी पवित्र लालसा पूर्ण करावी.
ज्याचे पादपंकजरज । शिरिं धरिती शिवअब्जज ।
लोकपाळांहीं सहित सहज । सुकृतपूज्य नरसुरही ।
कमला पदकमळाची धुळी । दुर्लभ लाभें धरूनि मौळीं । कमलवासिनी निजकरकमळीं । चरणकमला संवाहनीं । स्वकृतस्वधर्मसेतुपालना। इच्छुनि स्वजनाचिया कल्याणा ।
अवतार धरूनि लीला नाना । जगदुद्धरणा करी ईश । जिये काळीं स्वधर्मभंग । होतां देखोनि इंदिरारंग । पुढती स्वधर्म स्थापी साङ्ग । षड्गुण अभंग प्रकटूनी । ऐसा मजवरी परमेश्वर । तोषोनि होय कृपाकर । कोह्या उपचारें हें सधर । मम अंतर तर्कीना ।
सत्या मनोमन म्हणू लागली-लक्ष्मी, ब्रह्मदेव, शंकर आणि लोकपाल ज्यांच्या चरणकमलांची धूळ आपल्या मस्तकावर धारण करतात आणि जे आपणच स्थापन केलेल्या धर्ममर्यादेचे रक्षण करण्यासाठी वेळोवेळी अनेक लीलावतार धारण करतात, ते प्रभू माझ्या कोणत्या सत्कर्माने प्रसन्न होणार आहेत?
सभास्थानीं कोशलपति । स्वर्चित सुप्रसन्न श्रीपति। देखोनि त्यातें पुढतोपुढती । करी विनंति सप्रेमें । भो भो निर्गुणा नीरायतना । जगत्पते श्रीनारायणा। किंकराची विज्ञापना । ऐकोनि आज्ञा मज दीजे ।
देवदत्त परुळेकर