रत्नागिरीतील होलम कुटुंबाचे अनोखे प्राणीप्रेम
विजय पाडावे/ रत्नागिरी
प्राण्यांची आवड, छंद, किंवा अभ्यास या उद्देशाने अनेकजण आपल्या घरी प्राणी पाळतात. प्राणी घरच्या सदस्यासारखे घरात वावरतात तेव्हा आपल्या जवळच्या माणसासारखीच त्यांची काळजी घेणे भाग पडते. असाच एक रत्नागिरीतील टीआरपीमधील प्राणीमित्र असलेला अनिकेत मदन होलम होय. तो शालेय वयात असताना वडिलांसोबत बाजारातून घरी येतेवेळी त्यांच्या दुचाकीखाली एक कुत्र्याचे पिल्लू अचानक येऊन जखमी झाले. पण त्याला त्याने रस्त्यात टाकले नाही तर तो त्याला घरी घेऊन आला, त्याच्यावर उपचार करून घरात त्याचं पालनपोषणही केले. त्या प्रसंगानंतर जडलेल्या प्राणी प्रेमापोटी अनिकेत आज विविध जातींच्या श्वानांचे पालनपोषण अगदी घरच्या सदस्यांसारखे घेतोय.
माणुसकीच्या नात्याने माणूस केवळ माणसाशीच नव्हे, तर प्राण्यांशीही नाते जोडतो. घरातील प्राणी त्या कुटुंबाचा एक सदस्यच होतो. लहान मुलाला जिव्हाळा लावला जातो, प्रेम दिले जाते. त्याचप्रमाणे पाळीव प्राण्यावर प्रेम केले जाते. अनिकेत होलम हा त्यापैकी एक आहे. त्यांने सांगितले की, 6 वी मध्ये असताना तो आणि त्याचे बाबा बाजारातून दुचाकीवरून घरी येत असताना 6-7 महिन्याचे कुत्र्याचे पिल्लू दुचाकीच्या चाकाखाली आले. ते जखमी होऊन रस्त्यात विव्हळू लागले, ही बाब जिव्हारी लागली. बाबांनी त्या जखमी पिल्लाला शासकीय पशुवैद्यकीय दवाखान्यात नेऊन उपचार करून घरी आणले. योग्य पालनपोषण केले. त्या पिल्लाचे नाव ‘लकी’ ठेवले. त्याचा वावर अनिकेतच्या घरात कुटुंबातीलच सदस्याप्रमाणे सुरू झाला. कालांतराने ‘लकी’ साऱयांना सोडून गेला…. त्याच्या सहवासाची उणीव भरून काढण्यासाठी अनिकेतने पामेलियन डॉग’ घरी आणला. प्रारंभी यासाठी घरच्यांचा विरोधही झाला. पण श्वानाशी अनिकेतची झालेली जवळीक पाहून त्या आनंदात अनिकेतच्या घरातीलही सारे सहभागी झाले. तेव्हापासून अनिकेतच्या श्वान प्रेमाला मोठी उभारी येत गेली.
त्याचे हे प्राणी प्रेम कुटुंबियांनाही आवडायला लागले. आज अनिकेतच्या घरी सायबेरीयन हस्ती, लॅब्रोडोर, जर्मन शेफर्ड, किटबुल, गोल्डन रिट्रेवर, पाकिस्तानी बुल्ली, हाऊंड (काठेवाडी) अशा प्रकारे विविध प्रकारचे श्वान आढळतात. एवढय़ा प्रकारच्या श्वानांची घरात काळजी घेणे सोपी गोष्ट नव्हे. पण अनिकेत व त्याचे कुटुंबिय घरातील सदस्यांप्रमाणे आनंदाने या सर्वांची काळजी घेतात. आज हे सारेच श्वान त्यांच्या घरातील सदस्य बनलेत. त्यांच्या तंदुरुस्तीकडेही विशेष लक्ष अनिकेत व त्याचे कुटुंबिय देत असतात. प्राण्यांची ओळख, त्यांचे खाद्यपदार्थ, प्राण्यांच्या सवयी, त्यांना होणारे आजार, त्यासाठी घ्यावयाची काळजी या सर्व बाबतीत कटाक्षाने लक्ष दिले जाते. त्यासाठी स्थानिक पशुवैद्यकांची मदत घेतली जाते. त्यांचेही चांगले सहकार्य लाभत असल्याचे अनिकेत सांगतो.
..त्यांच्याकडून अनुभवता येते मायेची उब!
मुक्या प्राण्यांवर दया करावी, मात्र ही भूतदया आपल्या सोईनुसार नसावी. शास्त्राrयदृष्टय़ा त्यांच्या सर्व गरजांची पूर्तता व्हायला हवी. मुके जीव फार निरागस असतात ते जीव आहेत म्हणूनच जीवन सुंदर आहे. सकाळी आमच्या मुलांना बघतो ना तसं घराच्या अंगणात कुत्री-मांजरांना बघत आमचा दिवस छान जातो. त्याचा दिनक्रम सांभाळणे, त्यांना गोंजारणे, त्यांचे खाणे यातही फार गंमत असते. हे सांभाळताना फार समाधान आणि गगनाला मिठी मारल्यासारखे भासते. आमचा त्यांच्यावर जीव आणि त्यांचा आमच्यावर. मायेची उब काय असते, ते त्याच्याकडून नक्कीच अनुभवायला मिळते.