महामुनी शुकदेव परिक्षिती राजाला बाणासुराची कथा सांगताना पुढे म्हणतात –
आपल्या प्रियतमाला उषा इकडे तिकडे सर्वत्र शोधू लागली. तो समोर कुठेच दिसेना तेव्हा तिने चक्क मंचकाखाली डोकावून पाहिले. तेव्हा तिची प्रिय सखी चित्रलेखा हसून म्हणाली – हे उषे! त्या मंचकाखाली कुठला चोर लपला आहे काय? तू कोणाला शोधते आहेस? अगं! असं घडलं आहे काय? तेवढय़ात उषेच्या सर्व मैत्रिणी तिथे गोळा झाल्या व तिची चेष्टा मस्करी करू लागल्या. त्यावेळी उषा लाजली व मौन धरून राहिली. तिचे मन मात्र चिंतेने ग्रासले. मैत्रिणींनी तिची जास्त चेष्टा करू नये म्हणून चित्रलेखेने त्यांना दूर पिटाळले.
बाणासुराचा मुख्य प्रधान । कुम्भांडनामा मंत्री प्रवीण। तयाचे जठरिंचें कन्यारत्न । चित्रलेखा उषासखी। सखियांमाजी चातुर्यखाणी । विशेष उषेची तिललाहणी । रहस्य वदतां दोघी जणी । परस्परें न शंकती । ते एकाकी प्रधानसुता । उषा नेऊनियां एकान्ता । परमकौतुकाविष्टचिता । पुसे वृत्तान्ता तें ऐका ।चित्रलेखा म्हणे वो उषे । सुभ्रू सुन्दरे डोळसे । तुझा मनोरथ काय असे । तो मज विश्वासें सांग पां । अद्यापि तुझें पाणिग्रहण । विध्युक्त झालें नाहीं लग्न। वरिलें नसतां पुरुषरत्न। करिसी गवेषण कोणाचें। राजपुत्री तुझीं चिन्हे । अपूर्व भासती नवयौवनें । तियें म्यां उपलक्षिलीं नयनें । गमसी यूनें संस्पृष्टा । कोणा पुरुषातें तूं सदनीं । परिमार्गिसी नृपनंदिनी । जीवींचें रहस्य मजलागोनी । शंका सांडूनि सांग पां । प्राणसखी तूं जिवलग माझी । प्राणही वेचीन तुझिये काजीं । जें जें कौतुक देखिलें आजी । तें मज सहजीं सांगावें । जिवलगे हें मज न सांगतां । केंवि निस्तरिसी चिंतावर्ता ।
तुझी देखूनि विह्वळता ।
मजही अवस्था जाकळी ।
ऐसें ऐकूनि सखीचें वचन ।
उषा सांवरी जातां प्राण ।
म्हणे तूं मज मायबहीण ।
गुह्य संपूर्ण अवधारिं ।
आपल्या मनातील अत्यंत गुप्त गोष्टही जिच्यापाशी आपण अगदी उघड करून सांगू शकतो, जी ती गुप्त गोष्ट इतर कुणापाशीही कधीच उघड करून सांगणार नाही याची आपल्याला खात्री असते अशी एखादी तरी मैत्रिण किंवा मित्र प्रत्येकाला हवाच. चित्रलेखा ही उषेची अशी जीवाभावाची मैत्रिण होती. या दोघीही जणी आपल्या मनातील सर्व गुपिते बिनधास्तपणे एकमेकांना सांगत असत. चित्रलेखेने उषेला विश्वासात घेऊन विचारले-
हे सखी उषे! तू तुझ्या पलंगाखाली शोधताना म्हणालीस की नाथ! आपण कोठे आहात? तुझा विवाह तरी अजूनपर्यंत झालेला नाही, मग तू कोणाला शोधत आहेस? तू माझी प्राणप्रिय जिवलग बालमैत्रिण आहेस. तुझी सारी गुपिते माझ्यापाशी निश्चितच सुखरूप आहेत. मी तुझ्यासाठी प्रसंगी जीवही द्यायला सदैव तयार आहे. तू कोणतीही चिंता न करता काय घडले, कसे घडले व तू कोणाला शोधते आहेस ते मला सांग.
Ad.. देवदत्त परुळेकर