ऑलिम्पिक मुष्टियुद्धात भारताचे केवळ तिसरे पदक, उपांत्य फेरीत तुर्कीच्या बुसेनेझविरुद्ध पराभवामुळे पदकाची संधी हुकली
टोकियो / वृत्तसंस्था
भारतीय मुष्टियोद्धा लोवलिना बोर्गोहेनने 69 किलोग्रॅम वजनगटात कांस्यपदक जिंकत आपल्या ऑलिम्पिक मोहिमेची यशस्वी सांगता केली. लोवलिनाला बुधवारी विद्यमान वर्ल्ड चॅम्पियन बुसेनेझ सुर्मेनेलीविरुद्ध 0-5 अशा एकतर्फी फरकाने पराभव पत्करावा लागला. मात्र, उपांत्य फेरीत पोहोचली असल्याने तिचे कांस्यपदक यापूर्वीच निश्चित झाले होते.
सुवर्णपदकासाठी फेवरीट मानल्या जाणाऱया तुर्कीच्या बुसेनेझने सातत्याने तांत्रिकदृष्टय़ा सरस खेळ साकारत लोवलिनाला प्रचंड दडपणात ठेवले. लोवलिनाला यामुळे बचावात्मक पवित्र्यावर अधिक भर द्यावा लागला आणि याचा बुसेनेझने आणखी लाभ घेत विजयश्रीवर शिक्कामोर्तब केले.
पहिल्या फेरीत पिछाडीवर पडल्यानंतर दुसऱया फेरीत बोर्गोहेनने रेफ्रींच्या सूचनेकडे दुर्लक्ष करत खेळ सुरु ठेवला आणि यामुळे तिला एका गुण कपातीला देखील सामोरे जावे लागले. प्रारंभी लोवलिनाचा खेळ अगदीच खराब नव्हता. मात्र, सुर्मेनेलीने सातत्याने हूक व बॉडी शॉट्स पंच लगावत तिला जेरीस आणण्यास सुरुवात केली. यातून लोवलिना सावरु शकली नाही.
तिसऱया फेरीत बोर्गोहेनची बरीच पिछेहाट झाली. सुर्मेनेलीने तीनही फेऱयांमध्ये सातत्याने वर्चस्व गाजवले. तिचे लाँग रेंजचे फटके देखील अधिक प्रभावी राहिले. बोर्गोहेनकडे याचे काहीच उत्तर नव्हते. अर्थात, या उपांत्य फेरीतील पराभवानंतरही बोर्गोहेनची या ऑलिम्पिकमधील कामगिरी ऐतिहासिक ठरली. भारतीय मुष्टियुद्धासाठी हे 9 वर्षातील पहिलेच ऑलिम्पिक पदक ठरले. बोर्गोहेन ही ऑलिम्पिकमध्ये पदक जिंकणारी फक्त तिसरी भारतीय मुष्टियोद्धा देखील ठरली. यापूर्वी विजेंदर सिंग (2008) व एमसी मेरी कोम (2012) यांनी ऑलिम्पिक मुष्टियुद्धात पदके जिंकली आहेत.
सुर्मेनेली सध्या 23 वर्षांची असून या वर्षभरात तिने आंतरराष्ट्रीय स्तरावर 2 सुवर्णपदके जिंकली आहेत. तोच धडाका तिने बोर्गोहेनविरुद्ध उपांत्य फेरीत कायम राखला. 75 किलोग्रॅम वजनगटातील या माजी मिडलवेट बॉक्सरने आपण ऑलिम्पिक पदक जिंकू, असे अभिवचन 2015 मध्येच दिले होते.
कांस्यपदकाचा आनंद आणि सुवर्ण जिंकता न आल्याची खंत…!
लोवलिनासाठी हसू आणि आसू
पदार्पणाच्या ऑलिम्पिकमध्ये फक्त कांस्यपदकावर ती फारशी खुश नाही. पण, मागील 8 वर्षांच्या कालावधीत जे त्याग करावे लागले, ते आता सार्थकी लागले असल्याचे बुधवारी लोवलिनाने नमूद केले. 2012 नंतर प्रथमच सुटी घेऊन आपण या पदकाचा आनंद साजरा करणार असल्याचे ती येथे म्हणाली.
‘अच्छा तो नही लग रहा है’, असे लोवलिना वृत्तसंस्थेशी संवाद साधताना म्हणाली. ‘मी सुवर्णपदकासाठी बरीच मेहनत घेतली होती. त्यामुळे, फायनलमध्ये पोहोचता आले नाही, याची निराशा जाणवते. मी माझ्या रणनीतीवर लक्ष केंद्रित करु शकले नाही. माझी प्रतिस्पर्धी मजबूत होती. बॅकफूटवर व्यवस्थित खेळू शकले तर याचा लाभ घेता येईल, असा माझा होरा होता. पण, प्रत्यक्षात तसे होऊ शकले नाही. तुर्कीची प्रतिस्पर्धी थकली नाही. उलटपक्षी, सातत्याने आक्रमणे चढवण्यात तिने काहीच कसर सोडली नाही. त्यामुळे, मला अपेक्षित असलेली संधी मिळाली नाही’, असे लोवलिनाने पुढे नमूद केले.
लोवलिनाची लक्षवेधी वाटचाल आणि गावचा ‘नकाशा’च बदलला!
आसाममधील गोलघाट जिल्हय़ात बारो मुखिया हे लोवलिनाचे छोटेसे गाव. या ऑलिम्पिकपूर्वी लोवलिनाच्या घरी पोहोचण्यासाठी पक्का रस्ता देखील नव्हता. पण, लोवलिना उपांत्य फेरीत पोहोचली आणि तिच्या घरापर्यंत जाणारा रस्ता बांधला गेला. तिच्या घरापर्यंत आता कॉन्क्रिट रोड झाला असून लोवलिनाने स्मित हास्याने याबद्दल आनंद व्यक्त केला व आभारही मानले.