माणसाला रंगाची ओढ ही जन्मताच असावी. आईच्या गर्भात काळोखात असताना कल्पनेच्या रंगात रंगून जाऊन बाहेरची सृष्टी बघण्यासाठी आपली धडपड असते. तेव्हा आम्हाला या सृष्टीचं सूर्याचं प्रखर रंगाचं दर्शन घडतं जे अर्जुनासारखं सहन होत नसलं तरी आमचा बघण्याचा अट्टाहास सुरूच असतो. इथली प्रत्येक गोष्ट एकमेकांच्या विरुद्ध असली तरी ती कमालीची सुसंवादी असतेच. ती विसंवादी असल्यासारखी वाटते, हे कळायला आपल्याला दृष्टी यायला लागते. सृष्टीतील सर्व रंग अगदी एखाद्या गाण्याच्या यमकाच्या ओळी जुळून याव्या तसे वाटतात तर कधी अनुप्रासाच्या पंगती बगळ्यांच्या माळेसारख्या झुलत झुलत डोळ्यासमोरून तरळत जाव्या, असं वाटतं. याची नेमकी अनुभूती देणारी दोन प्रकाशनाट्या सृष्टीकरता रोज घडतातच. एक म्हणजे सूर्योदय आणि दुसरा म्हणजे सूर्यास्त. या दोन्हीच्या रंगाच्या खेळाचा आस्वाद आपल्याला नेमका समुद्रकिनारी घेता येतो. आकाशाचे निळं पटल किनाऱ्यावरचे हिरवे माळ आणि खुर्द गवत वाळूचा करडा रंग आणि लाटांचे ब्रश या पटलावर पाणी उडवत सुंदर रंगसंगती साधत असतात. कधी लाल रंगाच्या अगणित छटांचे विभ्रम तर कधी योगी यांचा भगवा पिवळा केशरी तर मध्येच भगवान शंकराला काळे कर्ण भस्म लावून समाधीस्थ करावं असे रंग हे सगळे रंग तेच असतात पण मनात मात्र वेगवेगळे भावतरंग उमटून माणसाला कधी चैतन्य देतात तर कधी उदास होणे बनवतात. आपल्या रंगात रंगून टाकायची किमया इथे घडत असते, याच रंगाच्या अनुषंगाने सृष्टीतील स्वर काव्यसुद्धा उमलून येतात. पक्षांचे चिवचिवाट सुरू करणारे आणि थांबवणारे हे रंग म्हणजे एखाद्या जादूगाराची पेटी असावी असं वाटतं. निळ्या पटावर कोणाचा रंग कसा खुलतो याची जणू निसर्गात चढाओढच सुरू असते. सूर्योदयाच्यावेळी पांढरे शुभ्र बगळे करडा निळा रंग खुलवत असतात. सरळ किंवा त्रिकोणी आकारात उडत एक वेगळीच नक्षी तयार करत असतात. अगदी सूर्याच्या पुढे धावत निघालेले असतात. वेडे राघू मात्र उंचच उंच वाढलेल्या हिरव्या वृक्षांसह निळ्या नभाच्या अंगणात हिरवी नक्षी उठवण्याचा प्रयत्न करतात. वेलबुट्टी काढत निघतात. या चित्रात रंग भरायला फुलांचेसुद्धा रंगोत्सव सुरू होतात. प्रत्येक फूल आपल्या कुवतीनुसार प्रकृतीनुसार रंग स्वीकारतं. प्रत्येकाचं उमलणं, कोमेजणं सगळंच वेगळ्या प्रकारचं असलं तरी एखाद्या फॅशन परेडला येऊन हजेरी लावावे तसे सगळे येऊन हजर झालेले असतात. आल्यानंतर आपल्या परिसरातील सगळ्यांना फक्त भरभरून आनंद देत असतात. इथे कोणाचा पहिला नंबर यायचा नसतो किंवा कोणाला कुठली ट्रॉफी मिळणार नसते. सगळेच उत्सवाला आल्याच्या आनंदात सकाळी उमलतात आणि संध्याकाळी कोमेजून जातातसुद्धा. यामध्ये कोणताही अहंकार नसतो. मोठेपणाची हाव नसते. सगळं कसं त्यांच्या त्यांच्या फुरसतीने चाललेलं असतं. त्याच्या स्वभाव धर्मानुसार तो तेथे रंग निवडतो. बऱ्याचदा तो दुसऱ्याचे अनुकरण करण्याच्या नादात आपल्याला न शोभणारे रंग वापरतो आणि मग सगळ्याच जगण्याचा बेरंग होऊन बसतो. म्हणूनच या जगालासुद्धा रंगभूमीची उपमा दिली आहे. ज्या रंगात रंगून आम्ही आमच्या स्वभावानुसार व्यक्त होत असतो. या रंगात रंगून सगुणरूपात जो जो ईश्वरी अंश जन्माला येतो, त्या त्या रंगाचे देव अभिमान तो त्या देवांना आवडणारी त्या रंगाची फुलं आपण या रंगसृष्टीतूनच घेत असतो. म्हणूनच आपणच या रंगसृष्टीत रमलेले असतो, असं म्हटलं तरी वावगं ठरणार नाही. रज म्हणजेच गणपतीचा लाल शेंद्री रंग ज्याला गतीचे आणि रजगुणाचे प्रतीक मानतात. सत्व म्हणजे सरस्वतीचा सफेद शांततेचा शुचितेचा रंग. तम म्हणजेच काळा जो काली मातेला असतो. अति क्रोधाने येणारी निराशा या ठिकाणी जास्त पाहायला मिळते. या साडेतीन मात्रांमध्ये असलेला अर्धचंद्र त्याला ज्ञानाची मात्रा म्हणतात. असं विष्णू तत्व समजण्यासाठी विष्णूंना पिवळे पितांबर आम्ही नेहमी परिधान करवतो. पिवळा रंग म्हणजेच आम्हाला ज्ञानाची जाणीव करून देणारा रंग. असा रंग सगुण रूपात येताना देवांनासुद्धा परिधान करायला लागतोच. याच्या मागचे तत्त्वच असे आहे की जेव्हा जेव्हा ईश्वरी अंश सगुण रूपात साकार होतो त्या वेळेला त्याला इथल्या कणांचा आधार लागतो. प्रकट व्हायला प्रकाश मानवायला असे रंग या सगुणाच्या मात्रेतून आमच्यापर्यंत पोहोचत असतात आणि तरंगत येऊन आमच्या अंतरंगाचा ठाव घेत असतात. अशावेळी आमच्या तोंडून फक्त एकच ओळ येते ती म्हणजे ‘अवघा रंग एकची झाला’. कारण परब्रम्हाचा सफेद रंग शेवटी या सगळ्या रंगांच्या मिश्रणातून आम्हाला पाहायला मिळतो. कारण अंतिम सत्य तेच आहे.
Previous Articleओप्पो फाइंड एन3 फ्लिप स्मार्टफोन लाँच
Next Article दादांचे स्वप्न
Tarun Bharat Portal
Parasharam Patil is a versatile content writer, scriptwriter, and content producer at Tarun Bharat Media. Specializes in editorial news, local news entertainment, and political content. His captivating storytelling and deep industry knowledge make him an expert in crafting engaging narratives.