आपण चारोळीकार, नवकवी आणि पूर्वजन्मीचे नॉस्ट्राडाम्स नाहीत. त्यामुळे आपल्याला गूढ अर्थाने भरलेल्या चारोळय़ांच्या माध्यमातून भविष्यवाणी करता येणार नाही. पण तूर्तास कडक नियमांचा बुरखा घालून लॉकडाऊनच आला आहे. त्यामुळे घरातून बाहेर पडता येत नाही. पोलीस आणि व्हायरस या दोघांच्या भीतीने घराबाहेर पडायची भीती वाटते. दिवसभर वर्तमानपत्रे जे देतील ते वाचून आणि टीव्हीचा डबा आणि सोशल मीडिया जे दाखवतील ते पाहून भविष्याबद्दल अंदाज करून वेळ घालवतो आहे. कोणी कोणी यालाच आंग्लसदृश मराठी भाषेत टाईमपास म्हणतात, म्हणे. म्हणू देत. या बिकट अवस्थेत घरटी एक माणूस रुग्णालयाकडे धावतंय नि रुग्णालयांनी दारावर लावलेली हाऊसफुल्लची पाटी बघून निराश होतंय. रुग्णालयात बेड नाहीत. बेड आहेत तर इंजेक्शन नाहीत. ऑक्सिजन नाही अशी अवस्था आहे.
या स्थितीत कोणत्याही रुग्णालयाला स्वतःची जाहिरात करायची गरज पडेल असं वाटलं नव्हतं. पण देवाशपथ, परवा सोशल मीडियाची एका रुग्णालयाची जाहिरात पाहिली. अमुक धर्माच्या रुग्णांना उद्देशून ती जाहिरात होती. आमच्या रुग्णालयात या. आपल्या धर्माचे डॉक्टर उपचार करतील. शिवाय रोज आपल्या धर्मात चालणारे भोजन मिळेल, वगैरे.
जाहिरात वाचून थक्क झालो. जग एका दिशेने चाललेले असताना आपण दुसऱया दिशेने चाललेलो पाहून कौतुक वाटले. असेच चालत राहिलो तर पुढच्या शतकात आपण जगाच्या बरेच पुढे जाऊ.
पुन्हा एखाद्या व्हायरसने पृथ्वीवर जन्म घेतला की एका नव्हे, अनेक रुग्णालयांच्या जाहिराती बघायला मिळतील. विविध धर्मांच्या रुग्णांसाठी रुग्णालयांच्या जाहिराती.
मल्टीस्पेशालिटी रुग्णालयात प्रवेशद्वारावर धर्म, जात आणि पोटजातीचा दाखला दाखवून अनुरूप ओपीडीकडे जाता येईल. मग आपल्या धर्माचे, जातीचे, पोटजातीचे डॉक्टर आपल्याला तपासतील आणि औषधे लिहून देतील. आपल्या धर्माच्या, जातीच्या, पोटजातीच्या व्यक्तीने काढलेल्या कंपनीची औषधे घेऊन आपण बरे होऊ. शस्त्रक्रिया वगैरेची गरज पडली की आपल्या धर्माचे, जातीचे, पोटजातीचे डॉक्टर, परिचारिका, सेवक सर्व काही ठीकठाक करतील. रुग्णाची घरातून रुग्णालयात आणि तिथून घरी ने-आण करण्यासाठी त्याच्या धर्माचा, जातीचा, पोटजातीचा रुग्णवाहिनीचालक समर्थ असेलच. एकच शंका आहे. हवेतला प्राणवायू, आकाशातून पडणारा पाऊस, शेतातले धान्य यांचे धर्म-जात-पोटजातीनुसार वाटप कसे करावे?